Η Αγία Παρασκευή

Καλησπέρα και καλό μήνα!!!!!

Μόλις σήμερα ετοίμασα μια εικόνα με την μορφή της Αγίας Παρασκευής, που είχα από καιρό στο νου μου να φτιάξω. Η Αγία Παρασκευή γιορτάζει στις 26 Ιουλίου και από εκείνη τη μέρα και για μια εβδομάδα σηματοδοτεί την έναρξη της λαϊκής εμποροπανήγυρης στην πόλη μας τη Χαλκίδα, καθότι και πολιούχος. 

Η Αγία Παρασκευή δεν είναι αγιογραφία, αλλά χαρτί κολλημένο με ατλακόλ και βαμμένη με ακρυλικό χρυσό χρώμα και πατίνα παλαίωσης. Η ωραιότατη βάση σε σχήμα πάπυρου είναι από πηλό και αγορασμένη από e-shop. 

Κάποιες λεπτομέρειες στο φωτοστέφανο και στα ρούχα τονίστηκαν με perlen pen σε χρυσή και μωβ απόχρωση. 

Και για όσους ενδιαφέρονται, παρακάτω παραθέτω τον βίο της:

Νεανική ηλικία

H αγία Παρασκευή γεννήθηκε σε ένα προάστιο της Ρώμης επί αυτοκρατορίας Αδριανού. Γονείς της ήταν ο Αγαθόνικος και η Πολιτεία, που ήσαν θεοσεβούμενοι χριστιανοί και οικονομικά εύποροι. Η αγία Παρασκευή γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή, και έτσι αποφάσισαν οι γονείς της να της δώσουν το όνομα της ημέρας που γεννήθηκε. Η ανατροφή της από μικρή ηλικία έγινε με βάση χριστιανικά πρότυπα. Έτσι από μικρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερη κλίση προς το λόγο του Ευαγγελίου και ξεχώριζε για τον ενάρετο βίο της^[1].

Η ενηλικίωσή της και η δράση της

Σε ηλικία 20 ετών η Παρασκευή έχασε τον πατέρα της. Αυτό στάθηκε σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη της πορείας της, διότι πλέον ήταν μόνη με αρκετά χρήματα ώστε να πραγματοποιήσει φιλανθρωπικό και ιεραποστολικό έργο. Έτσι εκποίησε όλη της την περιουσία σε φτωχούς και αφιέρωσε το χρόνο της στην ανακούφιση των ασθενών. Δόθηκε ολοκληρωτικά στην ιεραποστολή, δίδασκε σε σπίτια γυναίκες, μικρά παιδιά, διακονούσε αδυνάτους, έσπευδε για τις ανάγκες της εκκλησίας της Ρώμης. Μάλιστα με τον καιρό επέκτεινε τη δράση και σε γειτονικά χωριά και εκκλησίες. Πλησίαζε ιδίως νέες γυναίκες, προκαλούσε συζητήσεις, μιλούσε για τον Ιησού Χριστό και το παράδειγμά του. Γρήγορα όμως έφτασαν στα αυτιά του αυτοκράτορα Αντωνίνου οι δραστηριότητες της Παρασκευής, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί ενώπιόν του. Η σεμνή και όμορφη εμφάνιση της στον αυτοκράτορα λέγεται πως τον εντυπωσίασε. Αλλά και η σύνεσή της, το θάρρος της και η διαύγεια πνεύματος έγιναν αντιληπτά από τον Αντωνίνο, ο οποίος δεν ήθελε να εφαρμόσει τα μέτρα του ρωμαϊκού νόμου σε βάρος της, όπως οριζόταν για τους Χριστιανούς. Δοκίμασε πολλές μεθόδους, ιδιαίτερα κολακευτικές για γυναίκα, αλλά τελικά έμεινε αμετακίνητη στη θέση της^[2].

Το μαρτύριό της

Η Παρασκευή συνελήφθη και οδηγήθηκε σε τιμωρία βασανισμού μέχρι να ομολογήσει την αποστροφή της από το χριστιανισμό. Αρχικά της έθεσαν μια πυρακτωμένη περικεφαλαία στην κεφαλή της. Εν συνεχεία, και αφού δεν λύγισε, ρίχτηκε στην απομόνωση. Μια τέτοια οπισθοχώρηση θα σήμαινε μεγάλη νίκη του αυτοκράτορα και πλήγμα ιδιαίτερα στο γυναικείο χριστιανικό πληθυσμό, που θα έβλεπε τη θερμότερη εκπρόσωπό του να αλλαξοπιστεί. Αυτή όμως, αντί να λυγίσει, θεώρησε εξαιρετικό χρόνο την απομόνωση για προσευχή. Μάλιστα λέγεται πως το βράδυ άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε ενώπιόν της και την ελευθέρωσε από τα δεσμά της. Η Παρασκευή ενώπιον του αυτοκράτορα πλέον πάλι, έμεινε σταθερή, ο Αντωνίνος κατάλαβε πλέον το μάταιο της προσπάθειάς του και διέταξε το βασανισμό της μέχρι θανάτου. Έτσι την οδήγησαν στο βασανιστήριο του καυτού λαδιού. Όμως εδώ αναφέρεται από τον βιογράφο της «μέγα σημείον», ότι δηλαδή, ενώ την βύθισαν στο θερμό λάδι, εκείνη παρέμενε ανέπαφη. Όταν το άκουσε ο Αντωνίνος δεν πίστεψε σε κάτι τέτοιο και θέλησε ο ίδιος να διαπιστώσει την αλήθεια. Πλησιάζοντας όμως το λέβητα, τα μάτια του βλάφτηκαν από τον καυτό ατμό με αποτέλεσμα να τυφλωθεί. Η Παρασκευή όμως με θαυματουργικό τρόπο θεράπευσε τα μάτια του. Έτσι μέχρι και σήμερα θεωρείται προστάτιδα των ματιών. Μετά το γεγονός ο Αντωνίνος άφησε ελεύθερη την Παρασκευή. Έτσι η Παρασκευή επέστρεψε στο έργο της, κάτι που έδωσε πολύ δύναμη στη χριστιανική κοινότητα, ιδίως δε στις γυναίκες που στο πρόσωπό της έβλεπαν ένα σημαντικό στήριγμα^[3].

Το τέλος της ζωής της

Όμως σύντομα τον Αντωνίνο διαδέχθηκε ο Μάρκος Αυρήλιος. Μέσα στους πρώτους χριστιανούς που συνέλαβε ήταν και η Παρασκευή. Ο ίδιος έδωσε εντολή σε δύο επάρχους να τη βασανίσουν. Ο ένας ονομαζόταν Ασκληπιός. Αυτός την έριξε σε χώρο που φυλάσσονταν φίδια. Αυτά όμως πέθαναν όταν την πλησίασαν. Ο Ασκληπιός ταράχθηκε, πιθανώς να γνώριζε και αυτά που οι χριστιανοί μεταξύ τους συζητούσαν ή ακόμα να γνώριζε τα λεγόμενα για την ίδια τη Παρασκευή. Μετά τα γενόμενα ανέλαβε δράση ο άλλος έπαρχος, ονόματι Ταράσιος. Αυτός όμως της απέκοψε την κεφαλή και έτσι βρήκε τέλος η ζωή της αγίας και μεγαλομάρτυρος Παρασκευής. Χριστιανοί περιμάζεψαν το λείψανό της και εν καιρώ το τοποθέτησαν στη βάση του θυσιαστηρίου. Η μνήμη της τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 26 Ιουλίου^[4]. Τεμάχια των λειψάνων της θησαυρίζονται σε διάφορους τόπους. Μεγάλο τμήμα της κάρας της φυλάσσεται στην Μονή Ασωμάτων Πετράκη της Αθήνας. Μεγάλο επίσης τεμάχιο της κάρας της, καθώς και ένα μικρότερο σε άλλη λειψανοθήκη, προσκυνείται στον ναό της αγίας στο χωριό Μελίκη Ημαθίας.

Πηγή: http://el.wikipedia.org

Σας φιλώ όλους 

Νατάσα