Σαν σήμερα......

 πριν από μερικά χρόνια, στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα στην Αθήνα γεννήθηκε ένα μελαχρινό κοριτσάκι βάρους 3.950γρ. και ύψους 52 πόντων. Το κοριτσάκι έδωσε μεγάλη χαρά στους πολύ νεαρούς γονείς του (19 ετών η μητέρα και 23 ο πατέρας), μιας και ολοκληρωνόταν η ευτυχία τους!!!!

Το κοριτσάκι αυτό είχε κολικούς και έκλαιγε μέρα νύχτα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανένας να ησυχάσει ούτε από το σπίτι αλλά ούτε και από την γειτονιά. Ευτυχώς η ταλαιπωρία κράτησε λίγο..... 

Μετά από λίγους μήνες τα μελαχρινά μαλάκια της έδωσαν την θέση τους σε καστανόξανθες μπούκλες και με τα υπέροχα φορέματα και τους φιόγκους που της φορούσε η μητέρα της, έμοιαζε σαν σωστή πριγκίπισσσα. 

 

Το κοριτσάκι αυτό γιόρτασε τα πρώτα του γενέθλια μέσα σε ένα πολύ εορταστικό κλίμα με πολλούς καλεσμένους, μουσική, χορό και πολύ - πολύ αγάπη!!!!!!!! Ένα πάρτι με τα όλα του!!!!!

Το κοριτσάκι αυτό ήταν πολύ ντροπαλό και δεν έκανε εύκολα φίλους, αλλά όσοι κέρδισαν την εμπιστοσύνη της είναι ακόμα δίπλα της. 

 Το κοριτσάκι αυτό μεγάλωσε και πήγε σχολείο. Φόρεσε μπλε ποδιά και κορδέλα στα μαλλιά!!! Ήταν πολύ επιμελής και όλοι καθηγητές και μαθητές την αγαπούσαν. 

Της άρεσε επίσης να ζωγραφίζει μαγικά μέρη, πριγκίπισσες, νεράιδες, ξωτικά και νάνους και πολλά έργα της έμπαιναν κάθε χρόνο στην έκθεση του σχολείου της. Στον ελεύθερο χρόνο της έπαιζε ήρεμα μαζί με άλλα κοριτσάκια από την γειτονιά. 

Μεγαλώνοντας το κοριτσάκι και μπαίνοντας στην εφηβεία, άλλαξε πολύ την συμπεριφορά της. Έγινε απότομη, άκουγε heavy metal, ντυνόταν και ανάλογα........ ευτυχώς αυτή η περίοδος κράτησε πολύ λίγο!!!!

 

Στο λύκειο το κοριτσάκι επέστρεψε στον παλιό καλό εαυτό του και έγινε πάλι η αγαπημένη φίλη και μαθήτρια. Διάβαζε πολύ, άκουγε γονείς και καθηγητές και ποτέ δεν στενοχωρούσε κανέναν. Δυστυχώς αν και κατέβαλε κάθε φιλότιμη προσπάθεια, δεν μπόρεσε να περάσει στην σχολή που ήθελε και να ακολουθήσει το επάγγελμα που ονειρευόταν με αποτέλεσμα να στενοχωρηθεί. Τελικά τελείωσε μια σχολή 2 ετών. 

Το κοριτσάκι αυτό ξεκίνησε τη δουλειά σε ηλικία 23 ετών. Στην αρχή δυσκολεύτηκε λιγάκι αλλά μετά συνήθισε και της άρεσε πολύ. Έκανε καινούργιους φίλους, κάτι που τη βοήθησε πολύ στην περαιτέρω εξέλιξη της εποαγγελματικής της πορείας. Δούλεψε συνολικά 9 χρόνια. 

Της άρεσε να βγαίνει και να γνωρίζει πολύ κόσμο. Επίσης λάτρευε τα ταξίδια. Ωστόσω κάτι της έλειπε.......

Το κοριτσάκι αυτό σε μια φιλική παρέα, γνώρισε ένα παλληκάρι και το ερωτεύθηκε με την πρώτη ματιά. Μετά από 2 χρόνια παντρεύτηκαν με έναν γάμο παραμυθένιο, γεμάτο από ροζ και λιλά τριαντάφυλλα. Ήταν ένας πολύ ρομαντικός γάμος!!!!!!!!

 

Μετά από λίγους μήνες, το κοριτσάκι ανακάλυψε πώς θα γινόταν και η ίδια μανούλα!!!!!! Η χαρά της απερίγραπτη και έγινε ακόμα μεγαλύτερη όταν στις 22 Δεκεμβρίου 2009 κράτησε στα χέρια της το δικό της κοριτσάκι!!!!!!! Ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής της. 

Και από τότε το κοριτσάκι αυτό ζει κάθε μέρα μέσα σε ένα ροζ όνειρο πασπαλισμένο με μπόλικη νεραιδόσκονη μαζί με το δικό της κοριτσάκι......... 

 

Όπως καταλαβαίνετε το κοριτσάκι αυτό είμαι εγώ και σήμερα 

ΕΧΩ ΓΕΝΕΘΛΙΑ

Ναι, ναι εξακολουθώ να τα γιορτάζω ακόμα κάθε χρόνο, έστω και αν φέτος κλείνω τα 34 μου χρόνια. Μπορεί να μην γίνεται ο ίδιος ντόρος πλέον, αλλά η ψυχή εκείνου του κοριτσιού με τις καστανόξανθες μπούκλες και τα φορέματα με φουρό και φιόγκους, παραμένει η ίδια. 

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που διαβάσατε την ιστορία μου..... ή καλύτερα την ιστορία της ζωής μου αποτυπωμένη σε λίγες μόνο λέξεις και προτάσεις.

Σας φιλώ όλους!!!!!!!