Η Πριγκίπισσα και το Μαγικό Όνειρο

Κάθε βράδυ που βάζω για ύπνο την κορούλα μου, της διαβάζω από μια ιστορία για πριγκίπισσες, νεράιδες, ξωτικά και μαγεμένα μέρη ώσπου να την πάρει ο ύπνος....... Μια από αυτές είναι και η παρακάτω.......

Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια μικρή Πριγκίπισσα που την έλεγαν Σίντυ. Τα βράδια, όταν ξάπλωνε στο πανέμορφο πριγκιπικό κρεβάτι της, της άρεσε να διαβάζει παραμύθια για μαγεμένα μέρη και μυθικά πλάσματα.
Ένα βράδυ, η Σίντυ διάβαζε ένα παραμύθι για ένα μονόκερο, ένα μαγικό άλογο με ένα κέρατο στο μέτωπο. Παρόλο που ένιωθε κουρασμένη δεν μπορούσε να αφήσει το βιβλίο από τα χέρια της, εάν δεν έφτανε στην τελευταία σελίδα.
"Μακάρι να υπήρχαν στ΄ αλήθεια μονόκεροι!" αναστέναξε η Σίντυ καθώς έκλεινε τα μάτια της για να την πάρει ο ύπνος.

Δεν είχε περάσει πολύ ώρα από τότε που αποκοιμήθηκε, όταν βρέθηκε να περνάει τις πύλες ενός παλατιού. Έμοιaζε πολύ με το δικό της αλλά όλα εδώ ήταν πιο μαγικά και εντυπωσιακά.
Σύντομα άρχισε να κατεβαίνει την κεντρική σκάλα και να κατευθύνεται προς τους κήπος. Έκπληκτη παρατήρησε ότι ήταν ντυμένη μέ ένα υπέροχο ροζ φόρεμα και ότι τα πόδια της δεν πατούσαν στη γη!
Ο ουρανός ήταν γεμάτος αστέρια, αλλά η νύχτα έμοιαζε με μέρα από το λαμπρό φεγγαρόφωτο. Η μικρή Πριγκίπισσα άρχισε να στροβιλίζεται μέσα στα δάση και στους αγρούς.

Πριν καλά καλά το καταλάβει, η Σίντυ βρέθηκε στο ξέφωτο ενός δάσους. Το παλάτι βρισκόταν αρκετά μακριά αλλά δεν την απασχολούσε. Κι ακριβώς μπροστά της, λουσμένος στο φως του φεγγαριού, στεκόταν ένας μονόκερος!
"Μ.... μα δείχνεις τόσο αληθινός!" ψιθύρισε η Σίντυ.
Ο μονόκερος υποκλίθηκε κουνώντας ευγενικά το κεφάλι του. "Φυσικά", απάντησε. "Δεν ξέρεις ότι τα όνειρά σου είναι τόσο αληθινά όσο κι εσύ η ίδια;"
Η Σίντυ πλημμύρισε από ευτυχία. Πλησίασε γρήγορα το μονόκερο κι έκρυψε το κεφάλι της μέσα στη χρυσαφιά χαίτη του
"Έλα μαζί μου", είπε εκείνος. "Έχω τόσα πράγματα να σου δείξω!"

Η Πριγκίπισσα μαζί με το μονόκερο επισκέφθηκαν παραμυθένια κάστρα και μαγευτικά λιβάδια. Κάλπασαν μέσα σε φεγγαραχτίδες και διέσχισαν ουράνια τόξα.
Όπου και αν κοίταζε η Σίντυ, έβλεπε εκπληκτικά πράγματα που έκαναν τα μάτια της να λάμπουν και το χαμόγελό της να γίνεται όλο και πιο διάπλατο.
"Μακάρι αυτό το όνειρο να κρατούσε για πάντα!" αναφώνησε.
"Μπορεί και να συμβεί", απάντησε ο μονόκερος. "Άν πιστεύεις στα όνειρά σου, τότε εκείνα δεν θα σε προδώσουν ποτέ!"
Καθώς όμως εκείνος της μιλούσε, η Πριγκίπισσα Σίντυ ένιωσε να πετάει πίσω προς το παλάτι της.

Η Πριγκίπισσα Σίντυ ξύπνησε στο ζεστό κρεβατάκι της καθώς το φως του ήλιου έλουζε το δωμάτιό της.
Έτρεξε στο παράθυρο, ελπίζοντας να δει έξω το μονόκερο και το μαγευτικό κόσμο του. Οι κήποι έλαμπαν υπέροχοι στο πρωινό φως, αλλά μονόκερος δεν υπήρχε. Η Πριγκίπισσα γύρισε το πρόσωπό της λυπημένη.
"Τελικά τα όνειρα παραμένουν πάντα όνειρα", μονολόγησε η Σίντυ.
Την ίδια στιγμή κάτι τράβηξε την προσοχή της στο περβάζι του παραθύρου της. Ακριβώς εκεί, αστράφτοντας στο ηλιόφως, βρισκόταν ένα χρυσό πέταλο αλόγου, από αυτά που μόνο ένας μαγικός μονόκερος θα μπορούσε να φοράει.
Η Πριγκίπισσα Σίντυ χαμογέλασε. "Τα όνειρά μου είναι τόσο αληθινά όσο κι εγώ η ίδια!" ψιθύρισε ενώ τα μάτια της ακτινοβολούσαν από χαρά σαν το χρυσό δώτο που κρατούσε.

Πηγή: Εκδόσεις Ψυχογιός